Curcuminoïde

Een geneesmiddelontwerp met curcuminoïden in complex met micellen zou een oplossing kunnen zijn voor de onoplosbaarheid van de curcuminoïden. De curcuminoïden zouden een complex vormen met de kern van de micellen, vergelijkbaar met het complex binnen de cyclodextrinen. De micellen worden opgelost in een geschikt oplosmiddel waarbij de kopgroepen van de micellen een interactie aangaan met het oplosmiddel.Curcuminoïden als geladen vaste lipide nanodeeltjes (SLN) zijn met groot succes ontwikkeld door gebruik te maken van microemulsietechniek. De laadcapaciteit, de gemiddelde deeltjesgrootte en de grootteverdeling zijn allemaal factoren waarmee rekening moet worden gehouden wanneer de effecten van curcuminoïden in verschillende sterktes worden waargenomen, omdat deze kunnen variëren. De voordelen van SLN zijn de mogelijkheid van gecontroleerde geneesmiddelafgifte en geneesmiddel targeting, bescherming van de geïncorporeerde verbinding tegen chemische degradatie, geen biotoxiciteit van de drager, het vermijden van organische oplosmiddelen en geen problemen met betrekking tot grootschalige productie.In vitro studies tonen een langdurige afgifte van curcuminoïden uit het nanodeeltjes preparaat tot 12 uur en de curcuminoïden behielden hun fysische en chemische stabiliteit na 6 maanden opslag in de afwezigheid van licht bij kamertemperatuur. De gevoeligheid van curcuminoïden voor licht en zuurstof wordt sterk verminderd door formulering van curcuminoïden in SLN.

Solid lipid nanoparticles for cosmeticsEdit

Solid lipid nanoparticles preparate is ontwikkeld voor cosmetica waar de curcuminoïden worden gebruikt in crème basis. Maar er zijn enkele stabiliteitsproblemen die nog niet zijn opgelost, verdere studies moeten worden gedaan om een geschikte formulering te vinden die kan worden uitgevoerd om de stabiliteit van de curcuminoïden te verlengen. Niettemin zijn er verbeteringen opgetreden in de formulering van enkele stabiele modelcrèmepreparaten met SLN curcuminoïden. Er wordt gesuggereerd dat de meeste curcuminoïden aan het SLN-oppervlak worden opgenomen, waar zij in de crèmmatrix diffunderen totdat een steady state is bereikt. In deze toestand gaan de curcuminoïden van de crème naar het oplosmedium. Er is melding gemaakt van een mogelijke “burst release” in crèmes die curcuminoïden bevatten, waarbij de curcuminoïden snel in voldoende hoeveelheid uit de crème in de huid vrijkomen, gevolgd door een gecontroleerde afgifte.Wanneer SLN door microemulsie worden bereid bij een temperatuur tussen 70-75 °C, wordt spontaan een olie-in-water microemulsie gevormd. De SLN worden onmiddellijk verkregen wanneer zij in de warme microemulsie worden gedispergeerd in koud water, met behulp van een homogenisator. Het koude water vergemakkelijkt een snelle kristallisatie van de lipiden en voorkomt daardoor aggregatie van de lipiden. Na het vriesdrogen werden de gele curcuminoïden met SLN verkregen, die gemakkelijk opnieuw konden worden gedispergeerd in water en de modelcrème. De SLN hebben een uniforme verdeling en volgens de elektronenmicrografische scan hadden ze een sferische vorm en een glad oppervlak.Er is gerapporteerd dat een verhoging van het lipidegehalte met meer dan 5-10% (w/w) de gemiddelde deeltjesgrootte en de bredere grootteverdeling in de meest voorkomende gevallen deed toenemen. Dat bereik moet er voor ideale concentratie voor formulering van de SLN.

Incorporatie en formuleringEdit

Incorporatie is een ding dat moet worden overwogen in formulering van SLN. De concentratie van de lipide, emulgator en co-emulgator oplossing is een sleutelfactor op deze omzetting van de SLN. Als de hoeveelheid emulgator en co-emulgator wordt verhoogd, maar de hoeveelheid lipide constant blijft, zal het oppervlak van de gevormde SLN te klein zijn om alle surfactant en co-surfactant moleculen te adsorberen, en zal er een vorming van curcuminoïden oplossing micellen ontstaan. Hierdoor neemt de oplosbaarheid van de curcuminoïden in water toe en kunnen ze van de SLN in de micellen terechtkomen die tijdens een wasprocedure zijn gevormd. Dit zal de uiteindelijke opname-efficiëntie op het oppervlak van de SLN verminderen.