Craniotabes bij normale pasgeborenen: het vroegste teken van subklinische vitamine D-deficiëntie

Context: Craniotabes bij verder normale pasgeborenen is beschouwd als fysiologisch en onbehandeld gelaten.

Doelstelling: Ons doel was om de rol van vitamine D-deficiëntie in de ontwikkeling van craniotabes bij normale neonaten te onderzoeken.

Opzet en setting: De screening van craniotabes bij pasgeborenen werd uitgevoerd in de grootste obstetrische faciliteit in Kyoto, Japan. Vervolgonderzoek na 1 maand werd uitgevoerd in het universiteitsziekenhuis van Kyoto.

Proefpersonen: Een totaal van 1120 opeenvolgende normale Japanse pasgeborenen geboren in mei 2006, tot april 2007, werden opgenomen in de studie.

Belangrijkste uitkomstmaten: De incidentie van craniotabes werd elke maand gescoord. Neonaten met craniotabes werden 1 maand opgevolgd met metingen van serum calcium, fosfor, alkalische fosfatase (ALP), intact PTH, 25-OH vitamine D (25-OHD), urine calcium, fosfor, creatinine, en röntgenfoto’s van de handen.

Resultaten: Craniotabes was aanwezig bij 246 (22,0%) pasgeborenen, en de incidentie had duidelijke seizoensgebonden variaties, het hoogst in april-mei en het laagst in november. Na 1 maand hadden zuigelingen met craniotabes een significant hoger serum ALP vergeleken met normale pasgeborenen; 6,9% van hen had een verhoogd intact PTH van meer dan 60 pg/ml, en 37,3% had 25-OHD van minder dan 10 ng/ml. Bij een afzonderlijke analyse volgens de voedingsmethode vertoonde 56,9% van de zuigelingen die borstvoeding kregen 25-OHD van minder dan 10 ng/ml, terwijl geen van de zuigelingen die flesvoeding of gemengde voeding kregen dit had, en borstgevoede zuigelingen hadden een significant hoger serum PTH en ALP in vergelijking met zuigelingen die flesvoeding of gemengde voeding kregen.

Samenvatting: Deze resultaten suggereren dat craniotabes bij normale pasgeborenen geassocieerd is met vitamine D-deficiëntie in utero, en de deficiëntie persisteert na 1 maand bij velen van hen, vooral wanneer borstvoeding wordt gegeven.