Colorado Court of Appeals bevestigt vonnis, 100 jaar gevangenisstraf in ontvoeringszaak van foetus Dynel Lane

Het Colorado Court of Appeals bekrachtigt de veroordeling en de gevangenisstraf van 100 jaar voor Dynel Lane, de vrouw uit Longmont die in 2015 werd veroordeeld voor het afsnijden van de ongeboren foetus van een andere vrouw.

Lane, 40, werd in februari 2016 veroordeeld voor poging tot moord van de eerste graad, twee aanklachten van mishandeling van de eerste graad, twee aanklachten van mishandeling van de tweede graad en onwettige beëindiging van een zwangerschap.

Ze werd veroordeeld door de toenmalige hoofdrechter van Keulen, Maria Berkenkotter, tot 48 jaar op de aanklacht voor poging tot moord, 32 jaar op de aanklacht voor beëindiging van een zwangerschap, 10 jaar voor beide veroordelingen voor mishandeling en vijf jaar voor een van de veroordelingen voor tweedegraads aanranding.

Al deze straffen, behalve de vijf jaar voor de tweedegraads mishandeling, waren opeenvolgend, wat resulteerde in een cumulatieve straf van 100 jaar voor Lane.

Berkenkotter voegde de straf voor de resterende tweedegraads mishandeling samen in een van de aanklachten voor eerstegraads mishandeling. Het Hof van Beroep oordeelde uiteindelijk dat de andere tweedegraads mishandeling ook had moeten worden samengevoegd met een eerstegraads mishandeling.

Maar omdat de straf van vijf jaar voor die telling samen moest lopen met de andere straffen, zal de uitspraak geen invloed hebben op Lane’s totale gevangenisstraf van 100 jaar.

“Het kantoor van de officier van justitie van het district is erg blij met deze beslissing, omdat de veroordeling van de verdachte in wat echt een afschuwelijke zaak was, wordt bevestigd,” aldus het kantoor van de officier van justitie van het district Boulder in een verklaring. “Chief Deputy DA Catrina Weigel en voormalig officier van justitie Stan Garnett hebben hard gevochten voor gerechtigheid in deze moeilijke en vreselijke zaak, dus om de veroordeling vandaag bevestigd te krijgen, is positief nieuws voor het slachtoffer en onze gemeenschap.”

Garnett, die het kantoor van de officier van justitie in 2018 verliet om terug te keren naar een privépraktijk, zei dat dit de laatste zaak was die hij persoonlijk vervolgde om zijn weg door het beroepsproces te maken. Het was er ook een waarvan hij zei dat het hem opviel in zijn tijd als officier van justitie.

“Wanneer je al zo lang advocaat bent als ik, bepalen sommige zaken je carrière, en dit was er een van,” zei Garnett. “Ik ben blij dat het Hof van Beroep zijn unanieme uitspraak heeft gedaan waarin de veroordeling wordt bevestigd, en ik hoop dat dit het slachtoffer in de zaak enige afsluiting zal blijven geven.”

De aanklagers zeiden dat Lane voorafgaand aan de aanval een nepzwangerschap creëerde en haar echtgenoot en haar familie en vrienden vertelde dat ze in verwachting was.

Het slachtoffer, Michelle Wilkins, reageerde op 18 maart 2015 op Lane’s Craigslist-post waarin ze adverteerde voor zwangerschapskleding. Lane viel Wilkins vervolgens aan in de kelder en verstikte haar tot het punt van bewusteloosheid.

Lane sneed vervolgens Wilkins’ ongeboren baby eruit, waardoor Wilkins in de woning achterbleef. Lane bracht de baby, die al dood was, naar het ziekenhuis en beweerde dat het haar baby was.

Wilkins was in staat om de politie te bellen en werd ook met ernstige verwondingen naar het ziekenhuis gebracht.

Volgens de uitspraak in hoger beroep mocht Berkenkotter volgens de wet de aanklachten voor poging tot moord, beëindiging en mishandeling van de eerste graad achtereenvolgens ten uitvoer brengen.

“De aanval op het slachtoffer bevatte een aantal componenten: het lokken van het slachtoffer naar een afgelegen plaats; haar te onderwerpen; haar bewusteloos te maken zodat een operatie kon worden uitgevoerd, en ten slotte het verwijderen van de baby uit de wond van het slachtoffer,” luidde het vonnis. “Op elk moment tot het einde had Lane kunnen besluiten haar misdadig gedrag te beëindigen. Dat heeft ze niet gedaan.”

Maar de rechtbank oordeelde wel dat de resterende aanklacht voor tweedegraads mishandeling had moeten worden samengevoegd met een van de aanklachten voor eerstegraads mishandeling, waarbij ze schreef dat “de aanvallen deel uitmaakten van dezelfde criminele transactie en voortkwamen uit dezelfde impuls: namelijk een aanval om het slachtoffer uit te schakelen.”

Lane voerde ook verschillende niet-succesvolle argumenten aan om de veroordeling ongedaan te maken, waarbij ze beweerde dat haar verklaringen aan de politie in het ziekenhuis onderdrukt hadden moeten worden, dat er onvoldoende bewijs was voor het aspect “na beraadslaging” van de aanklacht voor poging tot moord en wangedrag van de aanklager.

Lane blijft in hechtenis in de Denver Women’s Correctional Facility.