CFU-GEMM

De CFU-GEMM-cel is een zeer vroege voorouder van de volgroeide cellen van het bloed en wordt normaal gesproken niet in het bloed aangetroffen. Hoewel aanwezig in het beenmerg, is de plaats waar CFU-GEMM het meest voorkomt die in de navelstreng tussen moeder en baby. Men heeft ontdekt dat deze cellen een hoge replicatie-efficiëntie hebben, wat betekent dat wanneer ze uit de navelstreng worden gehaald en in kweek worden gebracht, een hoog percentage van deze cellen in staat is kolonies te vormen. Uit de resultaten van studies van Carow, Hangoc en Broxmeyer in 1993 blijkt dat het CFU-GEMM kan worden geclassificeerd als een stamcel vanwege zijn hoge replicatie-efficiëntie in aanwezigheid van bepaalde groeifactoren en cytokines.

De groei en produktie van CFU-GEMM en BFU-E zijn afhankelijk van stimulerende factoren van een bron van burst-bevorderende activiteit (BPA) zoals het vrijkomen van interleukine-1 (IL-1) door monocyten, een is in 1987 bestudeerd. Er is ook aangetoond dat fibroblasten in staat zijn deze BPA’s uit te scheiden, maar alleen reageren op regulerende molecule zoals interleukine-1. De resultaten toonden aan dat IL-1 de stimulerende effecten van CFU-GEMM op een dosis-afhankelijke wijze verhoogt met een maximale werkzaamheid rond 140 ng/mL. Deze studie onthulde dat IL-1 een belangrijke rol speelt in de regulering van de productie van stimulerende factoren die de progenitorcellen van hematopoëse beïnvloeden.

In een andere studie in 2014 waren onderzoekers op zoek naar moleculen om de proliferatie van lange-termijn hematopoëtische stamcellen (LT-HSC) te stimuleren. Ze testten een bibliotheek van meer dan 5000 kleine moleculen, waarbij alle moleculen behalve één (UM729) de groei onderdrukten. Een krachtiger analoog werd gegenereerd en UM171 genoemd. In vergelijking met andere gelijkaardige chemicaliën zorgde UM171 voor meer proliferatie van HSC en een lager aantal apoptotische cellen in vergelijking met controles, samen met een hoger aantal multipotente progenitors zoals CFU-GEMM. Bovendien had UM171 geen invloed op de delingssnelheid. In combinatie met SR1, een bekende transcriptiefactor, zorgde UM171 voor de onderdrukking van differentiatie en leidde het tot een verhoogde groei van CFU-GEMM. Deze resultaten suggereren dat UM171+SR1 samen de proliferatie van progenitorcellen versterken en de differentiatie onderdrukken.