Cassia angustifolia extract is niet hepatotoxisch in een in vitro en in vivo studie

Achtergrond: Cassia angustifolia L. (senna) wordt van oudsher gebruikt als laxeermiddel. De belangrijkste bestanddelen zijn sennosiden die verantwoordelijk zijn voor het laxerende effect. Senna wordt aanbevolen voor de behandeling op korte termijn van acute constipatie. Niettemin gebruiken mensen de sennapreparaten als zelfmedicatie, vaak gedurende lange perioden, om chronische constipatie te behandelen, waardoor zij worden blootgesteld aan bijwerkingen. De meeste reacties werden in verband gebracht met hepatotoxiciteit.

Doelstellingen: De huidige studie was gericht op het evalueren van de toxiciteit van een C. angustifolia leafextract (gestandaardiseerd op 60% sennosiden) op ratten levercellen en de lange-termijn effecten op de leverfuncties, in Wistar ratten.

Methoden: Cytotoxiciteit werd beoordeeld in een buffel normale rat lever cellijn (BRL-3A) door de trypan blauw assay en de 3–2,5-diphenyltetrazolium bromide reductietest. In vivo effecten werden waargenomen na orale toediening van het extract gedurende 4 of 8 weken in doses van 12 en 58 mg/kg/dag. Aan het einde van de behandeling werden de dieren opgeofferd, werd het postmortem onderzoek uitgevoerd en werd het serum gebruikt voor biochemische analyse. Levermonsters werden gebruikt voor histomorfologisch en immunohistochemisch onderzoek, samen met de bepaling van oxidatieve stressparameters.

Resultaten en conclusie: In BRL-3A-cellen was het extract cytotoxisch bij concentraties die veel hoger lijken dan die welke bij de mens haalbaar zijn. Bij Wistar-ratten veroorzaakte het extract geen significante verandering in alle geteste parameters. Samenvattend wijst de huidige studie op een gebrek aan hepatotoxiciteit van senna bij doses die hoger zijn dan die welke over het algemeen bij de mens worden gebruikt.