Carlos Monzón was buiten de ring nog gewelddadiger en dat kostte hem het leven

Carlos Monzón wordt beschouwd als een van de grootste Argentijnse boksers aller tijden. Zijn erfenis in Argentinië staat op gelijke voet met die van Diego Maradona, Juan Manual Fangio en Lionel Messi. Hoe dominant Monzón ook was in de ring, het zwaarste gevecht dat hij moest doorstaan was dat tegen zijn eigen gewelddadige persoonlijkheid buiten de ring.

Monzón had een moeilijke opvoeding in Argentinië, en die littekenachtige herinneringen bleven hem bij tot zijn tragische dood in 1995. Zijn gewelddadige neigingen en onvermogen om zijn emoties onder controle te houden hielpen hem enorm als bokser, maar het veroorzaakte een groot aantal problemen in zijn persoonlijke leven.

Carlos Monzón was een van de beste boksers van de jaren zeventig

Muhammad Ali, Joe Frazier en George Forman markeerden de gouden eeuw van het boksen in de jaren zeventig, maar Carlos Monzón verdient het om in dezelfde zin te worden genoemd als deze grootheden aller tijden.

Monzón werd prof in 1963 op de leeftijd van 20. Hij verloor drie keer in zijn eerste 19 gevechten, maar hij verloor nooit meer een gevecht voor de rest van zijn carrière. Hij eindigde met 87 overwinningen en werd nooit knock-out geslagen in 14 jaar als prof. Bokslegendes als Mike Tyson prezen Monzón voor zijn vaardigheid in de ring.

“Ik heb altijd van Carlos Monzón gehouden. Hij was een harde jongen, echt, een jongen van de straat,” vertelde Tyson aan Olé. “Hij praatte niet veel, dat hoefde ook niet. De ring was van hem.”

Monzón was buiten de ring nog gewelddadiger

Monzón werd snel rijk en beroemd in de bokswereld. Hij was een van de meest gevreesde boksers ter wereld, maar zijn ruwe opvoeding is nooit uit zijn geheugen verdwenen. Daardoor dronk hij vaak, en Monzón werd gewelddadig als hij dronken was.

Hij was grof tegen bijna elke vrouw met wie hij een romantische relatie had. Zijn eerste vrouw was dit gedrag zo zat dat ze hem in 1973 twee keer neerschoot. Monzón overleefde de verwondingen en keerde kort daarna terug naar de strijd.

Monzón bleef de vrouwen slaan met wie hij uitging, en hij ging met heel veel vrouwen uit. Een van Argentinië’s meest populaire publieke figuren te worden bracht tal van geïnteresseerde romantische partners. De laatste daarvan was Alicia Muñíz.

Muñíz werd Monzón’s tweede vrouw en de twee kregen samen een kind. De relatie werd gewelddadig en het paar scheidde na een paar jaar, maar dat was niet het einde van hun verhaal.

Het ex-echtpaar kwam in 1988 weer bij elkaar in Mar del Plata. Na een fysieke ruzie gooide Monzón Muñíz van een balkon op de tweede verdieping en doodde haar. Hij werd veroordeeld tot 11 jaar gevangenisstraf voor moord.

Monzón stierf nog voor hij uit de gevangenis kwam

Carlos Monzóns gewelddadige persoonlijkheid kostte hem niet alleen het leven van zijn ex-vrouw, maar ook zijn eigen leven.

Zes jaar na de moord kreeg Monzón een dag verlof van de gevangenis om zijn familie te bezoeken. Op de weg terug naar de gevangenis, verloor Monzón de controle over zijn voertuig en crashte. Hij stierf voordat iemand hem te hulp schoot.

Het Argentijnse volk rouwde om het verlies van hun kampioenvechter, maar velen geloofden dat Monzón kreeg wat hij verdiende. Hij was voortdurend gewelddadig tegen zijn vriendinnen en vrouwen, en het kostte hem zijn leven. Boksjournalist Carlos Irusta verklaarde de publieke reactie op de dood van Monzón.

“Er waren anderen die hem, aan de sportieve kant, zagen als een groot kampioen, en als iemand die voor zijn familie zorgde en om hen gaf,” vertelde Irusta aan Wander-Argentina. “Hij heeft altijd volgehouden dat hij zich niet kon herinneren wat er die nacht met Alicia was gebeurd. Toen ik naar zijn begrafenis in Santa Fe ging, zongen de mensen, ‘dale campeón’ (Ga kampioen).”

Monzón mag dan een legende in de ring zijn geweest, maar zijn gewelddadige persoonlijke leven zorgde ervoor dat hij werd herinnerd als een mishandelaar en moordenaar in plaats van een kampioen bokser.