Biografie Helen Keller

Aan een eenvoudige, zwarte bronpomp in het zuidelijke stadje Tuscumbia, Alabama, vond een van ’s werelds grootste wonderen plaats. Het begon op een heldere lentedag in 1887. Witte wolken dreven boven op een blauwe achtergrond, terwijl vogels door eiken en esdoorns fladderden en bloemen in een waaier van kleuren uit de vruchtbare grond tevoorschijn kwamen – alles ongehoord en ongezien door een mooi meisje van zeven.

Aan de zijde van de totaal blinde en dove Helen Keller stond een jonge vrouw, Anne Sullivan. Juffrouw Sullivan pompte gestaag koel water in een van de handen van het meisje terwijl ze in de andere herhaaldelijk een alfabetcode van vijf letters tikte – eerst langzaam, toen snel. Het tafereel herhaalde zich keer op keer terwijl de jonge Helen zich moeizaam uit haar wereld van stilte probeerde te breken.

Opeens kregen de signalen een betekenis in Helens bewustzijn. Ze wist dat “w-a-t-e-r” het koele iets betekende dat over haar hand stroomde. De duisternis begon uit haar geest te smelten als ijs dat op een zonnige maartdag lag. Tegen de avond had Helen 30 woorden geleerd.

Helen Adams Keller werd op 27 juni 1880 geboren als gezond kind van kapitein Arthur H. en Kate Adams Keller uit Tuscumbia. Op de jonge leeftijd van 19 maanden werd ze getroffen door een ernstige ziekte, waardoor ze blind en doof werd.

Op zesjarige leeftijd werd het halfwilde, dove en blinde meisje door haar ouders meegenomen om Dr. Alexander Graham Bell te bezoeken. Door haar bezoek werd Helen op 3 maart 1887 verenigd met haar lerares Anne Mansfield Sullivan. Na Helen’s wonderbaarlijke doorbraak bij de eenvoudige putpomp, bleek zij zo begaafd dat zij spoedig het vingertop-alfabet leerde en kort daarna ook het schrijven. Eind augustus, in zes korte maanden, kende ze 625 woorden.

Op 10-jarige leeftijd had Helen zowel braille als het manuele alfabet onder de knie en leerde ze zelfs de schrijfmachine te gebruiken. Tegen de tijd dat ze 16 was, kon Helen goed genoeg spreken om naar een voorbereidende school en naar de universiteit te gaan. In 1904 studeerde ze “cum laude” af aan het Radcliffe College. De lerares bleef al die jaren bij haar en tolkte lezingen en klassengesprekken voor haar.

Helen Keller, het kleine meisje, werd een van de opmerkelijke vrouwen uit de geschiedenis. Ze wijdde haar leven aan het verbeteren van de omstandigheden van blinden en doofblinden over de hele wereld en gaf lezingen in meer dan 25 landen op de vijf grote continenten. Overal waar zij verscheen, bracht zij nieuwe moed aan miljoenen blinden.

Haar lerares, Anne Sullivan, wordt herinnerd als “de Wonderdoener” voor haar levenslange toewijding, geduld en liefde voor een half-wild zuidelijk kind dat gevangen zat in een wereld van duisternis.