Biocompatibiliteit

Biocompatibiliteit is, per definitie, een meting van hoe compatibel een hulpmiddel of materiaal is met een biologisch systeem. De norm ISO 10993-1: 2018 definieert biocompatibiliteit als het “vermogen van een medisch hulpmiddel of materiaal om te presteren met een passende gastheerrespons in een specifieke toepassing”.

Het doel van het uitvoeren van biocompatibiliteitstests is om de geschiktheid van een hulpmiddel voor menselijk gebruik te bepalen, en om te zien of het gebruik van het hulpmiddel mogelijk schadelijke fysiologische effecten kan hebben. Zoals verklaard door de Internationale Organisatie voor Normalisatie (ISO): “Het hoofddoel van dit deel van ISO 10993 is de bescherming van de mens tegen potentiële risico’s die voortvloeien uit het gebruik van medische hulpmiddelen.” (ISO 10993-1:2018). Alvorens biocompatibiliteitstesten uit te voeren, is het belangrijk voor de fabrikant om een beter inzicht te krijgen in de materialen van het hulpmiddel, de fabricage van het hulpmiddel, sterilisatie en andere processen. De norm ISO 10993-1:2018 legt de nadruk op chemische karakterisering alvorens over te gaan tot in vitro en in vivo biocompatibiliteitstesten.

Het algemene proces van biocompatibiliteitstesten kan worden opgedeeld in drie stappen: plannen, testen en evalueren van de gegevens. In de planningsfase moeten gegevens worden verzameld over de materialen die worden gebruikt om het hulpmiddel te vervaardigen. Ook moet een biologisch evaluatieplan (BEP) worden opgesteld, waarin wordt bepaald welk soort tests nodig is. Zie PBL’s Biocompatibility Planning Tool (BioPT) voor meer informatie over hoe te bepalen welke tests nodig zijn. Tests beginnen meestal met in vitro screening door het uitvoeren van cytotoxiciteitstesten. Uitloogbaarheidstests, of chemische karakterisering, worden gewoonlijk ook uitgevoerd vóór de in-vivotests. Cytotoxiciteit, chemische karakterisering en in vivo biocompatibiliteitstests worden hieronder beschreven.

Cytotoxiciteit in vitro – ISO 10993-5

Cytotoxiciteit is een biocompatibiliteitstest die wordt uitgevoerd op zoogdiercellen in cultuur. Er zijn drie in vitro cytotoxiciteitstesten die PBL uitvoert: MEM Elutie, Agarose Overlay, en Direct Contact. Cytotoxiciteitstesten evalueren de toxiciteit van materialen en chemicaliën door gekweekte cellen rechtstreeks bloot te stellen aan het monster of door een extract van het monster te bereiden en de cellen bloot te stellen aan het extract. Bezoek onze pagina over cytotoxiciteitstests voor meer informatie.

Extraheerbare en uitloogbare bestanddelen van hulpmiddelen – ISO 10993-18

Typisch wordt de chemische karakterisering en analyse van de componenten van een hulpmiddel, ook wel bekend als het testen van extraheerbare en uitloogbare bestanddelen van hulpmiddelen, uitgevoerd voordat er biologische tests worden uitgevoerd. Hierbij worden uitloogbare materialen bij een verhoogde temperatuur uit het hulpmiddel of de componenten geëxtraheerd en de extracten met behulp van diverse instrumenten geanalyseerd. Op de uitloogbare extracten wordt een toxicologische risicobeoordeling uitgevoerd voor mogelijk schadelijke of toxische chemicaliën. Dit aspect van biocompatibiliteit volgt ISO 10993-18, Chemische karakterisering van materialen, en is de laatste jaren steeds belangrijker geworden. Bezoek voor meer informatie onze pagina over chemische karakterisering.

Hemolyse-tests – ASTM F756

Wij voeren hemolyse-tests uit, via directe en extractmethoden, om de nadelige effecten van medische hulpmiddelen, uitloogbare materialen en biomaterialen op konijnenbloed te evalueren. Deze assay is zeer geschikt voor het evalueren van de hemocompatibiliteit van medische hulpmiddelen en biomaterialen volgens de internationale norm ISO 10993-4:2017 en ASTM F756.

In Vivo Biocompatibiliteitstests

Nadat de in vitro-tests zijn voltooid, worden in vivo biologische tests uitgevoerd, waarbij de omvang van het type tests dat moet worden uitgevoerd, is gebaseerd op het beoogde gebruik van het hulpmiddel. In vivo tests kunnen variëren van huidirritatietests tot sensibilisatietests, implantatietests en systemische toxiciteitstests. De doorlooptijd van de tests kan variëren van drie weken tot meer dan enkele maanden, afhankelijk van de specifieke testgegevens die nodig zijn. Subchronische of chronische systemische toxiciteitsstudies kunnen zelfs nog langer duren.

Algemene informatie – Preklinische CRO

Pacific BioLabs is een preklinische CRO in het Bay-gebied die al tientallen jaren bedrijven in medische hulpmiddelen helpt met FDA IDE en 510k, evenals met internationale regelgevingsaanvragen. PBL voert al meer dan 37 jaar biocompatibiliteitstesten uit en ons ervaren personeel heeft testen uitgevoerd op duizenden hulpmiddelen van verschillende materialen, configuraties en toepassingen, waardoor Pacific BioLabs een van de meest ervaren biocompatibiliteitstestlaboratoria is. Wij bieden testen aan die worden uitgevoerd volgens ISO 10993, in overeenstemming met alle belangrijke regelgevende instanties. Onze dierprogramma’s zijn AAALAC-geaccrediteerd, en we hebben ISO 17025-accreditatie.

Beschikbare Biocompatibility ISO 10993 Testdiensten

• Chemische Karakterisering (ISO 10993-17 en 10993-18 )
• Cytotoxiciteit
  • USP/ISO Agarose Overlay Test
  • USP/ISO MEM Elution Test
  • USP/ISO Direct Contact Test
• Irritatie/Intracutane reactiviteit
  • USP/ISO Intracutane Reactiviteitstest
  • ISO Mucosale Irritatietest (vaginaal, rectaal, oraal, penile)
  • ISO/OECD Oogirritatietest
  • Intra-oculaire toxiciteit
  • ISO/OECD/FSHA Huidirritatietest
• Hemolyse-tests – directe en extractmethode
• Sensibilisatie
  • ISO/OECD Maximalisatietest voor vertraagde-Type overgevoeligheid
  • ISO/EPA/OECD Closed Patch (Buehler) Test
• Systemische Toxiciteit
• ISO Acute Systemische Toxiciteitstest
• Pyrogeentests
  • USP/CFR Pyrogeentest
  • ISO/USP Konijn Pyrogeentest – Materiaal Gemedieerde Test
  • 14-Subacute systemische toxiciteitstests
  • 28-daagse subchronische systemische toxiciteitstests
• Implantatietests
  • ISO Subcutane Implantatie
  • ISO Intramusculaire Implantatie
  • Intraperitoneale Implantatie
• USP Plastic Tests (USP Klasse I-VI) voor Materialen
  • USP Systemische Injectietest
  • USP Intracutane Test
  • USP Implantatietest
  • USP Veiligheidstest

Lees meer over ISO 10993 en biocompatibiliteitstests

PBL Blog – 2021 Herzieningen van ISO 10993

PBL Leercentrum – Biocompatibiliteit beoordelen

PBL Leercentrum – Inleiding tot biocompatibiliteitstesten

PBL Leercentrum – Biocompatibiliteit Planning Tool (BioPT)

PBL Learning Center – Biological Test Methods

PBL Learning Center – Materials Characterization and Analytical Testing of Biomaterials

PBL Blog – Leer meer over de soorten biocompatibiliteitstests

PBL Blog – Leer meer over de soorten biocompatibiliteitstests

PBL Learning Center – Materiaalkarakterisering en Biocompatibiliteitstests

PBL Blog – De belangrijkste concepten van biocompatibiliteitstests

PBL Blog – Toxicologen over biocompatibiliteit

PBL Blog – Materiaal- en chemische karakterisering van apparaten: Deel 1, een overzicht

PBL Blog – Gedetailleerde methodes voor het uitvoeren van Extractables-tests op materialen

PBL Blog – Een opmerking over chemische karakterisering

PBL Blog – FTIR – een nuttig hulpmiddel om de chemische samenstelling te bepalen