Beste Souls-games – gerangschikt

Het originele Demon’s Souls heeft een grote invloed gehad op gaming en heeft de weg vrijgemaakt voor het beruchte moeilijke actierollenspelgenre dat spelers vandaag de dag kennen en liefhebben.

FromSoftware bracht Demon’s Souls in 2009 uit op de PlayStation 3, waar het gemengde kritieken kreeg van zowel gamers als critici. Het was voor het eerst sinds de Metroidvania-rage in de jaren ’90 dat moeilijke gevechten en verslavende gameplay hand in hand gingen, en mensen wisten niet wat ze ervan moesten denken.

Die onzekerheid veranderde echter al snel in liefde, en een trouwe fanbase was geboren. Toen het spel eenmaal voet aan de grond had gekregen, ontstond er een hele serie onder de naam Souls, die later evolueerde tot Soulsborne nadat FromSoftware Bloodborne uitbracht – een nieuwe IP binnen hetzelfde genre.

Nu Demon’s Souls een remake krijgt op de PlayStation 5, is er geen beter moment om de serie in zijn geheel te bekijken. Hier is onze ranglijst van de beste games in de reeks, van slecht naar best:

Demon’s Souls (origineel)

Waar het allemaal begon.

Geen van deze games is slecht, verre van dat. Maar het is niet meer dan gepast om deze lijst te beginnen met de titel waar het allemaal mee begon. In vergelijking met latere games, Demon’s Souls voelt gewoon, anders. De algemene levels voelen zwaarder aan, en het voelt onvergeeflijker als je faalt – vooral bij eindbazen. Dit was het begin van FromSoftware’s visie.

Het spel vertelt je meteen waar het om draait met zijn angstaanjagende Red-Eyed Knights die heel snel voor veel snelle doden kunnen zorgen. Latere versies plaatsten checkpoints dichter bij de eindbazen, Demon’s Souls was in dit opzicht minder toegankelijk.

• Lees meer: Top 5 verbeteringen die we willen zien in Demon’s Souls remake voor PS5

Nu is het al meer dan 10 jaar geleden dat het spel uitkwam, en misschien zal de aankomende revisit het geheugen opfrissen. Dus misschien is er nog wat onduidelijkheid. Nogmaals, Demon’s is zeker geen slecht spel, maar het geeft gewoon minder voldoening dan de rest van de titels op deze lijst.

Dark Souls 2

Het blijft hoe dan ook een geweldig spel.

Dark Souls 2 wordt door velen beschouwd als het buitenbeentje van de drie belangrijkste Souls-games.

Het is zeker niet zo slecht als mensen het doen voorkomen, maar een aantal niggly problemen belemmeren het. De locaties en hun onderlinge connectiviteit voelen onsamenhangend aan en sommige van hen voelen niet zo speciaal. Plus sommige van de bazen voelden niet als “bazen” – we kijken naar jou, Royal Rat Authority en The Skeleton Lords.

Maar er is genoeg hier om van te genieten, en het heeft een aantal leuke baas gevechten, zoals The Pursuer en de Old Dragonslayer.

Sekiro: Shadows Die Twice

Sekiro was een behoorlijke hoofdrolspeler voor een FromSoftware-game.

Ja, zesde. We voelen een doodsteek boven ons hoofd verschijnen. Een spel dat GOTY won voor verschillende verkooppunten en publicaties, er is geen twijfel dat het een solide titel is. Maar het gebrek aan variatie en de rigide benadering van de gameplay worden over het hoofd gezien ten gunste van de esthetiek. In andere Souls-wedstrijden kun je kiezen uit verschillende wapens om je speelstijl aan te scherpen – in Sekiro is dat niet het geval. Het is vasthoudend aan zijn Posture concept.

Een kritiek die de git gudders natuurlijk zal ophitsen is dat er geen leveling up is. Sekiro is zeer geaard in zijn benadering van de strijd. Er is geen sleur om je gezondheid, kracht, verdediging, enz. te verhogen. Je progressie hangt af van je begrip van de mechanica van het spel en je aanpassingsvermogen. Hoewel het een prijzenswaardige aanpak is, gaat het ook ten koste van het spel.

Daar komt bij dat het soms ook te ver gaat – vooral met te veel verborgen fases voor eindbazen, zoals Guardian Ape. Sekiro is zeker de meest verschillende en in veel opzichten is het een hel van een veel plezier. Het spel is prachtig, de gewone vijandgevechten zijn een knaller en er zijn veel coole secundaire wapens om de boel te mixen.

Dark Souls 3

Een passend einde van de oorspronkelijke trilogie.

Dark Souls 3 is een game die ofwel geliefd ofwel onwelgevallig is. Voor een deel is het eigenlijk een verlengstuk van Bloodborne, omdat het iets sneller speelt dan de andere delen in de serie. Het voelt in veel opzichten als de meest complete titel in de franchise en het speelt als een droom.

• Lees meer: Nieuwe Demon’s Souls-gameplay geeft kijkje in rijken, eindbazen, meer

Het verliest een punt voor het terugbrengen van Anor Londo, wat niet nodig was, en de Irithyll-gevangenen zijn irritant. Het spel is ook niet te onderscheiden van Dark Souls 1 en 2. Dit is niet erg, maar het voelde een beetje door de nummers.

Hoe dan ook, een aantal coole locaties en badass bazen, zoals de Abyss Watchers en epische Dancer of the Boreal Valley leiden tot een titanisch einde van het spel gevecht.

Nioh 2

Een waardige opvolger.

Het enige probleem met Nioh 2 is dat het te veel op 1 lijkt, dat is een enorm punt van kritiek. Een van de belangrijkste verschillen tussen het eerste en tweede spel is dat we nu een aanpasbare yokai besturen. William is verdwenen. Maar een aantal geweldige nieuwe toevoegingen zijn transformeren in een yokai demon, de game-veranderende burst counter, verwisselbare yokai vormen, en de mogelijkheid om spelers op te roepen.

Nioh incorporeert zijn verhaal veel directer dan de Souls titels. In plaats van afgeleide lore verborgen in locaties en kleine omgang met NPC’s, Nioh bevat veel volledige cut-scènes die de gebeurtenissen ontvouwen.

Overal, 2 voelt niet zo gedenkwaardig als de eerste aflevering, maar het is een ongelooflijk diepe Souls spel. Het wordt ook geholpen door de betoverende visuals en uitgestrekte levels gevuld met verschillende missies die de levensduur verlengen.

Dark Souls

Het origineel… traag. Methodisch. Afstraffend. Maar toch briljant. Een meedogenlozer spel met strakke hitboxes en weinig geduld voor onkunde. Dark Souls heeft de beste wereld en selectie van gebieden in de originele trilogie. Wat eigenlijk ironisch is, want het spel introduceerde een van de slechtste eindbazen en slechtste gebieden uit de serie. The Bed of Chaos is een rare, en Blighttown kan je plezier behoorlijk bederven!

Necht, kies maar uit de strijd in het begin met de Asylum Demon, de strijd in de leegte met de Four Kings, en Ornstein en Smough. Ondanks de voortschrijdende technologie, blijven sommige gevechten lang in het geheugen hangen. Het spel heeft diepgang, de wereld is prachtig en zal de tand des tijds nog vele jaren doorstaan.

Nioh 1

Nioh is zonder meer de meest ondergewaardeerde Souls-game in het genre.

De eerste Nioh-game slaagt erin de Souls-formule te gebruiken en er een eigen, verbazingwekkende draai aan te geven. Weg zijn de gotische omgevingen, de skeletten, en de zielen. In komt 17e eeuws Japan en onze Ierse reiziger, William Adams. Hij moet het opnemen tegen de gemeenste en grootste Japanse demonen, de yokai. Mythische wezens van ontzagwekkende kracht die het land bewonen.

Nioh’s gevechten zijn uitzonderlijk en bieden zo veel verschillende manieren om het te benaderen. Alsof dat nog niet genoeg is, voegt het unieke Ki-systeem van de game een laag diepte toe aan de gevechten en maakt het de speler ervan bewust wat hij te allen tijde doet.

Vergis je niet, het is misschien niet door FromSoftware gemaakt, maar het is een duivels moeilijke titel. De game is gemaakt door Team Ninja – de ontwikkelaars van de beruchte Ninja Gaiden-serie – en zit boordevol moeilijke eindbazen en lange, uitdagende levels. Een groot verschil met Nioh is het missiesysteem. In plaats van één naadloze wereld heeft elk gebied missies en na voltooiing kun je nieuwe missies vrijspelen.

Bloodborne

Een ongelooflijke Yharnam en verfijnde gameplay helpen om dit de beste Souls-game te maken.

Dit is simpelweg FromSoftware’s magnum opus. Sommigen zullen vinden dat het een beetje te snel is vergeleken met Demon’s Souls of Dark Souls 2. Maar de realiteit is dat Bloodborne alles precies goed doet en gewoon een ongelofelijk spel is. De gotische, Lovecraftiaanse, dystopische wereld van Yharnam is afgrijselijk leuk. Van oversized, misvormde varkens tot gigantische hersenen met veel uitstekende ledematen, het vinkt elk vakje in het horrorboek aan.

• Lees meer: Demon’s Souls op PS5: alles wat we weten – releasedatum, trailer, meer

De game was de eerste echte uitstap naar snellere en agressievere gameplay. Eerdere Souls-titels waren gericht op een meer methodische en tactische filosofie. In Bloodborne word je juist aangemoedigd om agressief en krachtig te zijn. Als je dat doet, kun je beloningen verdienen, zoals het herstellen van je gezondheid en het onderbreken van je aanvallen.

De snelheid van je jager is ook verhoogd, en hij rolt veel sneller. De levels zijn cool, er zijn niet echt slechte, en de Chalice Dungeons zijn de kers op de top van de weelderige taart.