Bacteriële & Virale Infecties

Vaginale Gistinfecties

Gistinfecties (ook bekend als candidiasis) zijn veel voorkomende infecties die worden veroorzaakt door candida albicans, een soort schimmel.

Gistinfecties komen meestal voor in warme, vochtige delen van het lichaam, zoals de mond en vochtige delen van de huid. Wanneer ze een infectie in de vagina veroorzaken, staat dit bekend als vulvovaginale candidiasis. Vaginale schimmelinfecties komen vaak voor bij opgroeiende meisjes, en ongeveer 75% van alle vrouwen zal op enig moment in hun leven een schimmelinfectie hebben.

Vaginale schimmelinfecties kunnen pijn, jeuk, roodheid, een dikke witte vaginale afscheiding, pijn bij het plassen (plassen), en soms witachtige vlekken op de huid van het vaginale gebied veroorzaken. Gistinfecties kunnen vaak worden voorkomen door het vaginale gebied schoon en droog te houden.

Als uw dochter een vaginale schimmelinfectie heeft, kan haar arts een goede behandeling voorschrijven die de symptomen in een paar dagen kan verhelpen en de infectie binnen een week kan genezen.

Oorzaken

Candida wordt normaal gesproken in kleine hoeveelheden aangetroffen op de huid en in de mond, het spijsverteringskanaal en de vagina zonder dat dit ziekte veroorzaakt. De hoeveelheid candida in iemands lichaam wordt onder controle gehouden door een gezond immuunsysteem en een aantal “goede” bacteriën.

Symptomen treden op wanneer de candida in het lichaam overgroeit en tot een infectie leidt. Als iemands immuunsysteem bijvoorbeeld verzwakt is (door een ziekte of medicijnen zoals chemotherapie of steroïden), kan candida in de vagina zich vermenigvuldigen en symptomen van een schimmelinfectie veroorzaken.

Soms treedt candida-overgroei op nadat een meisje antibiotica heeft genomen voor een bacteriële infectie (zoals streptokokken), omdat antibiotica de “goede” bacteriën kunnen doden die de candida ervan weerhouden te groeien. Gist kan ook gedijen als de bloedsuikerspiegel van een meisje hoog is. Meisjes met diabetes die niet onder controle is, hebben meer kans op gistinfecties.

Gist kan gedijen in vochtige, donkere omgevingen, dus kleding (vooral ondergoed) die te strak zit of gemaakt is van materialen zoals nylon die warmte en vocht vasthouden, kan leiden tot gistinfecties.

Als meisjes volwassen worden en door de puberteit gaan, kunnen hormonale veranderingen hen meer risico laten lopen op gistinfecties – soms krijgen meisjes gistinfecties vlak voor hun menstruatieperiode. Zwangere vrouwen zijn ook vatbaarder voor schimmelinfecties. Jonge meisjes die nog niet in de puberteit zijn, hebben minder kans op een schimmelinfectie, maar het kan wel gebeuren. Dus als uw jonge dochter klaagt over jeuk of ongemak in haar vaginale gebied, is het belangrijk om met haar arts te praten.

Gistinfecties kunnen elk meisje overkomen, en ze worden niet beschouwd als seksueel overdraagbare infecties – hoewel ze kunnen worden verspreid van de ene seksuele partner naar de andere.

Preventie

In sommige gevallen kunnen schimmelinfecties worden voorkomen door ongeparfumeerde zeep te gebruiken en vaginale sprays of douches te vermijden. Voor sommige meisjes leiden bepaalde badgels, lotions of wasmiddelen tot irritatie die een schimmelinfectie waarschijnlijker kan maken. Het is dus een goed idee om milde en geurvrije bad- en reinigingsproducten voor uw dochter te kopen.

Het kan ook helpen om ervoor te zorgen dat uw dochter katoenen ondergoed draagt of ondergoed met een katoenen kruisje dat geen vocht vasthoudt of de luchtcirculatie blokkeert. En laat haar kleding vermijden die te strak zit of gemaakt is van materialen zoals nylon die warmte en vocht kunnen vasthouden (zoals strakke spijkerbroeken, nylon ondergoed en panty’s). Na het zwemmen of sporten moet ze de natte of vochtige kleding snel uittrekken en droge, losser zittende kleding aantrekken.

Behandeling

Als uw dochter symptomen van een schimmelinfectie heeft, zoals jeuk of abnormale vaginale afscheiding, moet ze naar de dokter of gynaecoloog. Andere infecties kunnen soortgelijke symptomen veroorzaken, maar vereisen verschillende behandelingen. De arts kan een urinemonster nemen – om een urineweginfectie (UTI) uit te sluiten – en wat afscheiding uit de vagina van uw dochter nemen om onder een microscoop te onderzoeken.

Als ze inderdaad een schimmelinfectie heeft, kan haar arts een medicijn voorschrijven om via de mond in te nemen of een vaginale crème, tablet of zetpil die de symptomen in een paar dagen snel zal verhelpen en de infectie binnen een week. Iedereen die een vaginale behandeling gebruikt, moet zich onthouden van seks totdat de infectie volledig is behandeld – deze medicijnen kunnen condooms en pessariums verzwakken.

Als uw dochter zich niet beter voelt binnen een paar dagen na het beëindigen van de behandeling, bel dan de arts.

Gerespecteerd door: Larissa Hirsch, MD
Datum beoordeeld: April 2015