Azteek VerhaalReis van een Prinses

Toen de Azteken zich vestigden op het magische eiland dat was verschenen op “De Plaats van de Cactusvijg”, trokken zij niet ten strijde, zoals zij gewoonlijk deden. Ze moesten nog steeds hun hongerige goden voeden, maar ze gebruikten hun eigen mensen in plaats van gevangenen. Dat was wat hun god hen had verteld te doen. (Volgens de Azteekse legende had hun god hun opgedragen een tijdlang niet ten strijde te trekken, omdat zij hun kracht moesten opbouwen.)

Na enige tijd stuurde de Azteekse keizer een boodschapper naar een nabijgelegen stam, die de dochter van het stamhoofd uitnodigde om de Azteekse hoofdstad te bezoeken en zijn zoon te ontmoeten. Zijn uitnodiging werd aanvaard. De prinses van de naburige stam arriveerde in de hoofdstad, met veel bedienden en vele geschenken voor de koninklijke familie. Zij was verheugd de zoon van de keizer te ontmoeten. Ze dineerden heerlijk samen. Aan het eind van de avond was zij meer dan bereid zijn bruid te worden.

Een paar dagen later arriveerde haar vader in Tenochtitlan, de hoofdstad van de Azteken. Hij verwachtte te bespreken welke goederen zijn dochter zou meebrengen naar haar huwelijk met de zoon van de keizer. Toen hoorde hij dat zijn dochter en haar vele begeleiders waren geofferd om de vele hongerige Azteekse goden te voeden. Waarschijnlijk zou hij zelf ook geofferd zijn, maar gelukkig voor hem was hij met veel gewapende wachters naar de stad gereisd. De keizer probeerde uit te leggen dat het een eer was om geofferd te worden. Maar het opperhoofd wilde er niets van weten. Hij haastte zich naar huis, naar zijn volk, en de volgende dag al stuurde hij zijn leger om het vreselijke Azteekse volk te vernietigen.

Zoals hun god hen had opgedragen, hadden de Azteken de tijd genomen om in kracht te groeien voordat ze contact hadden gezocht met deze nabije koning. Hun jonge mannen waren bekwame krijgers geworden. Ze hadden veel wapens. Ze wonnen gemakkelijk. De Azteken eisten eerbetoon in de vorm van juwelen, voedsel, kleding, en natuurlijk gevangenen om hun hongerige goden te voeden. Dat maakte de Azteken erg gelukkig. De Azteken gingen verder met het veroveren van andere stammen in het gebied. Dat maakte hen zeer rijk.