Azithromycin. A pharmacoeconomic review of its use as a single-dose regimen in the treatment of uncomplicated urogenital Chlamydia trachomatis infections in women

Bij vrouwen komt Chlamydia trachomatis-infectie vaak voor in de urethra of baarmoederhals, waarbij tot 70% van de infecties gepaard gaat met weinig of geen symptomen. Onvoldoende behandeling kan bij 10 tot 40% van de patiënten leiden tot infectie van het bovenste geslachtsorgaan en vervolgens tot bekkenontstekingsziekte (PID). PID veroorzaakt een verhoogd relatief risico van ectopische zwangerschap van 2,5 tot 7,9 en PID kan ook leiden tot onvruchtbaarheid van de eileiders bij ongeveer 17% van de patiënten. 60% van de zuigelingen geboren uit moeders met C. trachomatis-infectie kan geïnfecteerd raken, wat leidt tot bindvliesontsteking bij 23% en longontsteking bij 21%. Voor al deze gevolgen van C. trachomatis-infectie kan in- of poliklinische behandeling nodig zijn. Met naar schatting > 4 miljoen infecties per jaar in de VS is C. trachomatis een van de meest voorkomende en kostbare van de seksueel overdraagbare ziekteverwekkers. Behandelingsopties voor ongecompliceerde C. trachomatis-infecties bij niet-zwangere vrouwen omvatten eenmalige dosis azithromycine 1000 mg of doxycycline 100 mg tweemaal daags gedurende 7 dagen oraal. In klinische onderzoeken was het bacteriologische genezingspercentage van eenmalige dosis azithromycine 1000 mg (95 tot 100%) vergelijkbaar met dat van oraal toegediende doxycycline 200 mg/dag gedurende 7 dagen (88 tot 100%) bij niet-zwangere vrouwen. Azitromycine werd ten minste even goed verdragen als doxycycline en werd geassocieerd met voornamelijk milde gastro-intestinale bijwerkingen, waaronder diarree, misselijkheid en buikpijn. Farmaco-economische analyses hebben getracht te bepalen of de 2,7- tot 12-voudige hogere verwervingskosten van azithromycine in vergelijking met doxycycline worden gecompenseerd door zijn eenvoudige ééndoseringsschema, dat waarschijnlijk de therapietrouw van de patiënt bevordert en zo de werkzaamheid van het geneesmiddel optimaliseert. Alle analyses waren retrospectieve besluitvormingsmodellen voor kosteneffectiviteit en hielden hoofdzakelijk rekening met directe kosten. Alle modellen omvatten een schatting van de niet-naleving van doxycycline en de invloed daarvan op de werkzaamheid. Voor de behandeling van bevestigde C. trachomatis-infectie bespaarde azitromycine in vergelijking met doxycycline ongeveer $US1200 per vermeden belangrijke uitkomst (waarden 1993; perspectief van derde betalers in de VS) of US$3502 per vermeden geval van PID (waarden 1993; perspectief van het gezondheidszorgsysteem in de VS). Indien de infectie empirisch werd behandeld, was azithromycine duurder dan doxycycline met 792 US dollar (waarde 1993), maar het resultaat was gevoelig voor veranderingen van sommige parameters van het model. Azitromycine was duurder dan doxycycline vanuit het oogpunt van een openbare gezondheidskliniek die alleen voor de behandeling van de initiële infectie en de acute sequelae betaalde. Farmaco-economische gegevens uit de VS ondersteunen dus het gebruik van azitromycine bij de behandeling van niet-zwangere vrouwen met bevestigde C. trachomatis urogenitale infecties vanuit het perspectief van het gezondheidszorgsysteem of derde betaler; vanuit het perspectief van een openbare kliniek is doxycycline echter de minder dure optie. Dalingen in doxycycline therapietrouw of azithromycine verwervingskosten zijn factoren die azithromycine bevoordelen.