American System of Manufactures

(19e eeuw)

Het American System of Manufactures kwam internationaal onder de aandacht op de Great Exhibition of the Industry of All Nations, Londen, van 1851, en weerspiegelde de snelle vooruitgang in technologie en industrialisatie die in de Verenigde Staten al tientallen jaren aan de gang was. De Verenigde Staten wonnen meer prijzen in verhouding tot het aantal tentoongestelde stukken op de tentoonstelling dan enig ander deelnemend land. Het ging onder meer om de McCormick maaimachine, naaimachines, klokken en de Colt revolver. De Amerikaanse tentoonstellingen waren zo opvallend en innovatief dat de Britse regering een team van deskundigen stuurde om verslag uit te brengen over de Amerikaanse industriële vooruitgang, waarbij zij erkende dat de Verenigde Staten een leidende industriële kracht en concurrent aan het worden waren. Een van de belangrijkste kenmerken van het Amerikaanse systeem was het gebruik van onderling verwisselbare onderdelen om de fabricagekosten te drukken. De oorsprong van het Amerikaans Fabrikantsysteem lag in de vroege erkenning dat nationale welvaart alleen te verwachten was als de produktie drastisch kon worden verhoogd en concurrerend geprijsde produkten voor de consument beschikbaar konden worden gemaakt. Belangrijke vroege ontwikkelingen in deze missie waren de vervaardiging van klokken (met innovaties van mensen als Eli Terry in het begin van de 19e eeuw), de bijlsteelindustrie in de jaren 1830 en 1840 (met name het werk van ingenieur Elisha K. Root en ondernemer Samuel Collins), en vuurwapens (de Colt revolverfabriek produceerde 1.000 geweren per dag met behulp van een stoommachine met een vermogen van 300 paardenkrachten). Soortgelijke ideeën werden ook onderzocht in de ontluikende schrijfmachine- en horloge-industrie in de tweede helft van de 19e eeuw. De invloed van het Amerikaanse systeem op de transformatie van een landbouwnatie tot een vooraanstaande industriële macht was zo groot, dat een schrijver de invloed ervan op Amerikaanse productietechnieken heeft vergeleken met het dramatische Japanse ‘economische wonder’ in de decennia na het einde van de Tweede Wereldoorlog.