9 Highlights From Bushwick Open Studios 2019

Werken van Sam Bates en Andrew White in Indie Studios off Broadway. (foto Hrag Vartanian/Hyperallergic)

In de afgelopen 13 jaar is Bushwick Open Studios (BOS) een uitgesproken gemengd gezelschap geweest. Maar tussen de honderden open studio’s, is er over het algemeen voor elk wat wils. De editie van dit jaar, hoewel prijzenswaardig voor zijn gemeenschapsgerichte programmering en nadruk op oude bewoners, bood minder kansen om spannend werk te zien, grotendeels te wijten aan onregelmatige uren, een niet zo betrouwbare plattegrond, en een ietwat ondermaatse selectie van het tentoongestelde werk. Misschien is er ook de algemene zwaartekracht verschuiving van kunstenaars verhuizen naar elders als gevolg van stijgende huurprijzen te kampen, maar dit jaar Open Studios liet ons willen een beetje meer.

Toch hebben we tegenkomen een paar juweeltjes in het bos. Hier is een overzicht van onze persoonlijke favorieten.

“Dream Homes” in de studio van Emily Bicht op 505 Johnson Avenue (foto door Alissa Guzman/Hyperallergic)

Emily Bicht

“Sickly sweet” is de beste manier om de studio van Emily Bicht te beschrijven. Een kleine plank met vrolijke keramische Bundt cakes complimenteert minutieus weergegeven, kleinschalige schilderijen van vooroorlogse “Dream Homes.” Sears bouwpakketten voor huizen, verkocht tussen 1908 en 1940, zijn artefacten van het kamp geworden. Bicht recreëert deze als Hallmark-achtige diorama’s, die bovenop haar serie dagelijkse tekeningen staan, geïnspireerd op het boek Mother’s Encyclopedia uit 1969. Haar werk, dat verankerd is in een eeuwenoude cultuur van vrouwelijke perfectie, is zoetsappig en allesbehalve nostalgisch. Het is moeilijk niet mee te voelen, nu het land opnieuw strijd levert over verouderde opvattingen over vrouwenlichamen, rechten en rollen. -Alissa Guzman

Een schilderij van Galeana Fraiz, te zien in haar atelier in 1717 Troutman St. in Ridgewood (foto Dessane Lopez Cassell/Hyperallergic)

Galeana Fraiz

Terwijl ik door een web van dicht opeengepakte ateliers liep, werd ik aangetrokken door de rijke smaragdgroene tinten van een schilderij van Galeana Fraiz. Een glimlachende vrouw met een zonnebril poseert te midden van veel groen en straalt een gevoel van gelukzaligheid uit als ze uit het gebladerte tevoorschijn komt. Aan de overkant van het smalle atelier toonde Fraiz een ander in het oog springend (en even groot) werk, ditmaal een sluimerend koppel dat verstrengeld ligt op een smal bed, hun gezichten en ledematen tegen elkaar genesteld op een manier die de aangename intimiteit van het alledaagse benadrukt. In rijke karameltinten lijkt hun huid bijna te gloeien, net als het gezicht van de kunstenares zelf, die warmte en opwinding uitstraalt als ze elke passerende bezoeker begroet. De schilderijen van Fraiz, oorspronkelijk afkomstig uit Venezuela, roepen de heldere kleuren op van een jeugd die ze in Miami doorbracht nadat ze op zevenjarige leeftijd naar de VS emigreerde. Ze beschreef haar schilderijen als tedere portretten van een leven dat ze probeert te behouden, en haar uitdrukking werd iets donkerder toen ze beschreef hoezeer ze zich afgesloten voelt van de onstabiele situatie in haar geboorteland. Onder haar talloze inspiratiebronnen wijst Fraiz op het Venezuela dat ze zich herinnert, maar ook op haar familie, voorouders en vertrouwd voedsel (elders in haar atelier sieren keramische maïsschillen, beschilderd in heldere tinten, een lage staande tafel als offers op een altaar). -Dessane Lopez Cassell

Space 776 Gallery (foto door Hrag Vartanian/Hyperallergic)

Space 776 Gallery

Space 776 Gallery is nogal onorthodox. Ze hebben een ruimte in Seoul, Zuid-Korea, en een andere in Brooklyn. Jourdain Jongwon Lee is de oprichter (foto midden) en hij koos ervoor om de ruimte open te stellen voor een breed scala aan kunstenaars om tentoon te stellen; ze tonen veel internationale kunstenaars, wat een traktatie is in Bushwick. Duimen voor de omarming van de gemeenschap door de galerie – hard nodig – en ze hebben zelfs een residentie (huidige resident Rosetta DeBerardinis is aan de rechterkant). Op de foto ook galeriemanager en kunstenares Dasha Bazanova. Ik zal meer aandacht besteden aan deze unieke ruimte. -Hrag Vartanian

“Pain Relief” te zien in de studio van Joanne Ungar in Active Space Studios (foto door Alissa Guzman/Hyperallergic)

Joanne Ungar

In deze psychedelische uiting van de consumptiecultuur deden de 2D-wasstukken van Joanne Ungar me denken aan industriële ramen van geblokt glas, dik en troebel, waarin afzonderlijke delen een geheel vormen. Uitgevouwen cosmeticadoosjes, als abstracte geometrische vormen, zijn ingebed in laag na laag felgekleurde was. Ungar’s nieuwste serie “Pain Relief” gebruikt alles van “Johnny Walker Black” tot de verpakking voor Botox-injecties, en belicht de producten die we gebruiken om te bedekken en te transformeren. Als abstracte landschappen of tijdcapsules voor de toekomst, geeft het werk onze cultuur van overdaad en consumptie weer in blokken was die ons een goed gevoel geven. -AG

Een rij gouache-schilderijen van Sarah Lubin, te zien in haar atelier in 1717 Troutman Street in Ridgewood (foto Dessane Lopez Cassell/Hyperallergic)

Sarah Lubin

Een andere kunstenaar die het alledaagse tot een verrukkelijk middelpunt maakt is Sarah Lubin (toevallig kwam ik haar werk tegen om de hoek bij Fraiz’s). Lubin werkt met gouache en olieverf en haar composities stralen een stille, meditatieve elegantie uit. Het meest in het oog springend voor mij was een rij kleine gouache-schilderijen gericht op huiselijke scènes, elk weergegeven in gedempte tinten met slechts een pop van kleur hier en daar (een aspect dat de kunstenaar beschreef als een knipoog naar de “speelsheid” van de scènes die ze graag vastlegt). Hoewel meestal figuratief, geeft Lubin’s aandacht voor kleur en textuur ook kleine stukjes van rijke abstractie binnen haar composities. Haar sterk gestileerde figuren doen denken aan elementen uit de schilderijen van Alex Katz, en verschillende kunsthistorische teksten op haar boekenplank knipogen naar de invloed van de kunstgeschiedenis op haar praktijk. De laatste tijd is ze vooral aangetrokken tot de “stilte” van Renaissance schilderijen, en de statueske composities van Indiase miniaturen. -DLC

Dustin Yager (foto door Hrag Vartanian/Hyperallergic)

Dustin Yager

Dustin Yager’s keramiek schreeuwt plezier! Maar met hun kunst, pop, en internet cultuur referenties, ze ook betoverende je als je verdwaalt in de vlaag van woorden en beelden. Zijn website, genaamd ceramics + theory, legt de kern van zijn interesses uit. Op een van de tentoongestelde kelken stonden de woorden “cum slut” gekrast. Ik moest even glimlachen toen ik me voorstelde hoe een hele tafel met deze voorwerpen gedekt zou worden en wat voor hilarische conversatie dat zou opleveren. Er waren andere zeer getalenteerde keramiekkunstenaars te zien tijdens Bushwick Open Studios, maar Yager’s werk sprong eruit en maakte dat ik meer wilde. -HV

“Blanketed 16-011” in de studio van Peter Gynd op 41 Varick Avenue (foto door Alissa Guzman/Hyperallergic)

Peter Gynd

De fotografie in de studio van Peter Gynd deed me denken aan een lezing die ik ooit bijwoonde in de New-York Historical Society, waar ontdekkingsreizigers samenkwamen om te praten over hun extreme reizen naar de grimmige stedelijke ondergronden, het ruwe terrein van de Noordpool, of de hoogte van de Everest. De portretten van Gynd geven een vergelijkbaar gevoel van zelfexploratie weer. Het onherkenbare silhouet van de kunstenaar, van top tot teen gehuld in traditioneel textiel, poseert speels (of stoïcijns) in onvervalste landschappen. Met de anonimiteit van een ontdekkingsreiziger gaat het werk over de combinatie van de figuur, het landschap en de reis. Van gebedshuizen tot het witte zand van atoombomtestplaatsen worden vragen gesteld over identiteit, cultuur en plaatselijke geschiedenis. -AG

Bezoekers testen een deel van de apparatuur in Negativeland tijdens Bushwick Open Studios (foto Dessane Lopez Cassell/Hyperallergic)

Negativeland

Filmliefhebbers, zoek niet verder – Negativeland, een relatief jong filmlab heeft sinds kort ook toegang tot zijn Super 8mm en 16mm verwerkingsfaciliteiten voor het publiek. Het afgelopen jaar is wat oorspronkelijk een kleine door kunstenaars gerunde ruimte was die ontstond om afgedankte analoge apparatuur te bewaren, geleidelijk meer opengesteld voor het publiek (grappig genoeg is de commerciële belangstelling voor analoge processen aan het groeien, waardoor een beetje meer financiële stabiliteit voor de faciliteit mogelijk is).

Nu, voor slechts $ 15 per uur, kunnen filmmakers, kunstenaars, en algemene enthousiastelingen toegang krijgen tot moeilijk te vinden apparatuur zoals een optische printer, een Steenbeck editing tafel, splicers, en meerdere donkere kamers (een extra bonus: je kunt zelfs verlopen bewegend beeld stock verwerken in de donkere kamers). Negativeland beschikt ook over een Lasergraphics filmscanner, die super 8mm en 16mm beeldmateriaal kan omzetten naar digitale scans van hoge kwaliteit (hoewel de toegang tot deze scanner beperkt is tot getraind personeel). Nieuw met dit alles? Geen probleem. Zoals mede-oprichter Josh Lewis al zei: “Als je geen idee hebt wat je doet, bieden we een twee uur durende training aan voor 75 dollar”. Gezien de kosten van levensonderhoud in New York (en wat het tegenwoordig kost om zelfs maar een film te zien), kan ik me geen betere deal voorstellen voor zowel aspirant als meer gevestigde filmmakers. -DLC

“Animal” sculpturen te zien bij M. David & Co op 56 Bogart in Bushwick (foto door Alissa Guzman/Hyperallergic)

Daniel John Gadd

De sculpturen en reliëfwerken van Daniel John Gadd zitten vol tegenstrijdigheden. Ze zijn stoer en industrieel, met draad en staal dat uit de muur steekt, en tegelijkertijd fragiel en antropomorf, delicaat bengelend als een mobiel aan het plafond. Materieel lelijk, als geëxtrudeerde ingewanden of afgedankte onderdelen, zijn de sculpturen formeel bevredigend: evenwichtig en toch vol onderverdelingen en intriges. In tegenstelling tot de minimalistisch geïnspireerde beeldhouwkunst die ik in andere BOS-studio’s zag, voelt de serie met de toepasselijke titel “Animal” aan als het puin van een wereld die vergaan is. -AG

Bushwick Open Studios vond plaats op verschillende locaties in Brooklyn, van 20-22 september. Het jaarlijkse evenement wordt georganiseerd door Arts in Bushwick.