5 tekenen dat u genoegen neemt met iemand die u wel leuk vindt, maar niet van houdt

Op een dag heeft u het geluk iemand te ontmoeten die een geschikte partner zou zijn. Er is een gevoel dat u eindelijk kunt meedoen aan familiebijeenkomsten, het samenkomen van stelletjes en alle andere evenementen die u misschien hebt gemist omdat u single was en als alleenstaande gewoon niet helemaal bij deze evenementen zou passen.

U weet echter dat er iets ontbreekt in de persoon.

Er klopt gewoon iets niet…

Het is niet zo dat u op zoek bent naar een perfecte partner…. u bent tenslotte ook geen perfect persoon. Je begrijpt dat er compromissen gesloten moeten worden. U accepteert dat de lijst die u had niet langer geldig is, omdat niemand kan voldoen aan de 21 behoeften op de lijst!

Deze potentiële partner heeft de belangrijkste dingen die belangrijk zijn voor een relatie.

Ze verdienen een fatsoenlijk inkomen, heeft een universitaire opleiding, woont in een mooie plaats, ziet er goed uit en is gezellig.

Ze zullen een goede vader/moeder zijn.

Toch klopt er iets niet helemaal.

Je doet aan zelfpraat en overtuigt jezelf en gaat door met trouwplannen, je accepteert dat je misschien nooit echt verliefd op deze persoon zult zijn, maar ze bezitten sympathieke eigenschappen…dus je overtuigt jezelf …het is oké om je te vestigen Right?

Wrong.

Niet verkeerd begrijpen, wat ik zeg is dat relaties niet zijn wat we in films zien, dat er een knappe prins of een mooie prinses voor je verschijnt en dat je de zonsondergang tegemoet rijdt en nog lang en gelukkig leeft.

In alle relaties moet je rekening houden met de ander. Zonder dit te doen, kan het niet eens een dag duren!

Dus je zult je moeten concentreren op wat voor jou de belangrijkste waarden en eigenschappen zijn in het vormen van een huwelijksrelatie en ga niet in een huwelijk totdat je deze hebt gevonden. Tenzij u zich ellendig wilt voelen.

Dit zijn geen oppervlakkige eigenschappen zoals dat ze in een bepaald type auto moeten rijden… of in een bepaald restaurant moeten eten. Ik heb het voorbeeld wat vereenvoudigd, maar je snapt wat ik bedoel.

In alle relaties komt er wel eens een punt waarop je het gevoel hebt dat je weg wilt, vanwege het een of ander. Maar dan moet je je de belangrijkste redenen herinneren waarom je in de eerste plaats bent getrouwd om door te gaan. Als beide partners zich geen goede redenen kunnen herinneren om te trouwen, dan is de kans groot dat ze bij het eerste teken van moeilijkheden een sprintje trekken.

Ik spreek dit allemaal uit eigen ervaring. Ik heb me in mijn eerste huwelijk geschikt. Ik was niet op zoek naar een charmante prins, maar belangrijke dingen zoals iemand hebben met wie je een vriendschap kunt opbouwen en openlijk gesprekken kunt voeren over allerlei onderwerpen, heb ik opgegeven omdat ik heb toegegeven aan de maatschappelijke druk dat ik de huwbare leeftijd had bereikt en me moest “settelen”.

Waar “settel” je je dan voor?

Het einde van de eenzaamheid.

Een partner om functies en familiebijeenkomsten mee bij te wonen.

Iemand die thuiskomt en een maaltijd kookt.

Als je naar je huidige partner kunt kijken en je niet kunt voorstellen de stormen met jou te doorstaan…dan ben je aan het settelen.