20 dingen die je nog niet wist over Babe Ruth

George Herman Ruth, Jr., of Babe Ruth – zoals mensen hem liefkozend noemden – wordt beschouwd als een van (zo niet DE) beste honkbalspeler aller tijden. Zijn kleurrijke leven is gedocumenteerd in talloze boeken, maar er zijn een aantal dingen die de meeste mensen niet weten over de honkballegende. Op 27 april 1947, een paar maanden nadat bij Babe Ruth keelkanker was geconstateerd, kreeg hij de hoogste eer die een toegewijde Yankee kan krijgen: de afzetting van zijn nummer. Afgezien van Lou Gehrig, zijn voormalige teamgenoot, was hij de enige Yankee die ooit die onderscheiding heeft gehad.

Met dat in gedachten, zijn hier 20 dingen die je waarschijnlijk niet wist over Babe Ruth.

1. Hij werd gearresteerd voor roekeloos rijden

Ruth was onbetwist in het honkbalveld, steelde tien keer thuis in zijn carrière en een geschatte 714 homeruns. Blijkbaar, toonde hij dezelfde vlugheid ook achter het stuur. Zijn reeks auto-ongelukken, verkeersovertredingen en snelheidsovertredingen was nogal indrukwekkend. Dit leidde later tot zijn arrestatie op 8 juni 1921, toen hij in Manhattan werd betrapt op te hard rijden. Ruth moest de rest van de dag in de gevangenis doorbrengen, en werd pas vijfenveertig minuten na het begin van zijn wedstrijd vrijgelaten. Toen ze hem vrijlieten, droeg hij zijn Yankee-uniform onder zijn pak en kreeg hij een lift van een motorescorte om nog op tijd bij de wedstrijd te zijn.

2. Zijn vader stierf in een familieruzie

Ter herinnering, de vader van Ruth, die dezelfde naam droeg – George Herman Ruth – bezat een reeks saloons in Baltimore. De plaats waar een van deze bars was gevestigd, is nu het middenveld van Oriole Park. George Herman Ruth Sr. stond achter de toonbank op die noodlottige dag in augustus 1918 toen twee van zijn zwagers ruzie begonnen te maken. Ruth kreeg ruzie met een van hen en volgde hem de straat op tot ze begonnen te vechten. Helaas viel Ruth op de grond en stootte daarbij zijn achterhoofd. Hij stierf aan een schedelbreuk.

3. Ruth debuteerde als werper

Hoewel de meeste mensen Babe Ruth kennen van zijn fenomenale 714 homeruns, begon hij eigenlijk als een zeer dominante linkshandige werper in de jaren 1910. In die tijd speelde hij voor de Boston Red Sox, met wie hij negenentachtig wedstrijden won in zes seizoenen. Hij speelde een belangrijke rol in de 3 World Series overwinningen van de ploeg in 1917. Toen hij in 1920 bij de New York Yankees kwam werd zijn positie al na 5 wedstrijden veranderd in outfielder.

4. Hij ging met pensioen in een Braves-uniform

Ruth begon zijn major league-carrière in Boston bij de Red Sox en eindigde die daar ook, maar niet met hetzelfde shirt. Nadat de Yankees hem lieten vallen vanwege zijn tanende prestaties in 1935, tekende Ruth bij de Boston Braves in de hoop het volgende seizoen manager van de ploeg te worden. Maar toen bleek dat zijn vaardigheden sterk waren verzwakt, werd de belofte niet gehouden en besloot hij zijn laarzen in een Braves uniform te hangen. Dit betekende het einde van zijn tweeëntwintigjarige loopbaan als honkbalspeler, na slechts 28 wedstrijden voor de Braves te hebben gespeeld.

5. Zijn eerste vrouw stierf op mysterieuze wijze

Na zijn rookie seizoen trouwde Ruth met Helen Woodford (die toen net 16 was) en het paar adopteerde een dochter in 1922. Men denkt dat de dochter toebehoorde aan een van de minnaressen van Babe Ruth. Het huwelijk duurde niet lang, want na een paar jaar scheidde het paar voor onbepaalde tijd. In januari 1929 brak er brand uit (veroorzaakt door defecte bedrading) in een huis in Watertown, Massachusetts dat toebehoorde aan een tandarts genaamd Edward Kinder. Het incident leidde tot de dood van een vrouw die abusievelijk werd geïdentificeerd als Helen Kindler, de vrouw van de tandarts. Na het zien van haar foto in een krant in Boston herkenden lezers en familieleden de vrouw als de vervreemde vrouw van Babe Ruth. Dit was slechts een paar uur voor haar geprogrammeerde begrafenis.

6. Hij werd niet unaniem opgenomen in de Baseball Hall of Fame

Een jaar nadat hij het had opgegeven, kwam Ruth in de top 5 van eerste geselecteerden voor de National Baseball Hall of Fame, die net werd gebouwd in Cooperstown, New York. Hoewel Ruth een opmerkelijke staat van dienst had in de National League, werd hij door 11 van de 226 stemmers buiten de boot gelaten, waardoor hij achterbleef bij Ty Cobb – de meest populaire stemmer in de zaal. Zijn plaat in Cooperstown noemt hem de “grootste trekpleister” in het honkbal.

7. Hij was eigenlijk geen wees

De meeste mensen weten nu waarschijnlijk wel dat Babe Ruth werd opgevoed in St. Mary’s Industrial School for Orphans, Delinquent, Incorrigible and Wayward Boys. Interessant is echter dat Ruth niet echt een wees was, maar gewoon eigenzinnig, delinquent en onverbeterlijk. Toen Ruth slechts 7 jaar oud was, was hij zo’n slechte jongen dat zijn ouders hem naar de katholieke school moesten sturen voor begeleiding. De school was volledig verantwoordelijk voor Ruth, en het is hier dat hij zijn interesse voor honkbal ontwikkelde. In feite tekende hij zijn eerste contract op 14 februari 1914 met de minor league Baltimore Orioles nadat hij was afgestudeerd aan de school.

8. Hij geloofde het grootste deel van zijn leven dat hij een jaar later was geboren dan zijn werkelijke geboortedatum

Ruth had altijd geloofd dat hij was geboren op 7 februari 1984 voor meerdere jaren. Pas toen hij zijn geboorteakte controleerde toen hij in 1934 een paspoort aanvroeg om naar Japan te varen, realiseerde hij zich dat zijn echte geboortedatum 6 februari 1895 was. Hoewel dit bijna een jaar na zijn echte conceptie was, bleef hij zijn verjaardag vieren op 9 februari

. Hij sloeg eens een scheidsrechter tijdens een wedstrijd

Ruth stond bekend om zijn enorme opvliegendheid en al even enorme ego, zoals veel topsporters. In 1917, toen hij begon in een wedstrijd tegen de Senators, raakte hij zo gefrustreerd door de beslissingen van umpire Brick Owens dat hij hem achter zijn linkeroor sloeg voordat hij door politieagenten van het veld werd gesleept. Zijn actie leverde hem een boete van $100 op en Ernie Shore nam zijn plaats in als vervanger. Shore schakelde de volgende zesentwintig slagmensen uit om de Senators met 4-0 te verslaan.

10. Ruth verbrijzelde power records

In 1918 kreeg Ruth de kans om regelmatiger te slaan, wat leidde tot zo’n 10 homeruns zoals eerder vermeld. Het jaar daarop bereikte hij er 129 met .432, waarmee hij het record van Socks Seybold van 16 in de American League, Buck Freeman’s 25 uit de negentiende eeuw, en Gavvy Cravath’s 24 in de moderne Major League verpulverde. Tijdens zijn eerste jaar bij de NY Yankees sloeg Ruth 54 op .457, het hoogste dat iemand ooit heeft gehaald in een major league team buiten de Phillies. Zijn slagpercentage van .847 werd pas onlangs, in 2001 om precies te zijn, verbroken door Barry Bonds. Tot op heden heeft hij nog steeds 4 van de tien grootste slagpercentages aller tijden.

11. Ruth won slechts één MVP-award

Gezien zijn palmares vinden de meeste mensen dat Babe Ruth meer dan één MVP-award verdiende. Maar in zijn geval was dat waarschijnlijk omdat de prijs nog niet bestond of omdat hij niet in aanmerking kwam omdat herhalingsprijzen niet waren toegestaan. Aangezien het huidige record op 7 staat van Barry Bonds, is het interessant om te speculeren hoeveel Ruth er precies had kunnen winnen, afgaande op moderne maatstaven. Als je bijvoorbeeld het Wins Above Replacement (WAR) systeem gebruikt voor elk seizoen, dat wordt gebruikt om de waarde van een speler te bepalen in termen van overwinningen ten opzichte van een vervangende speler, dan voerde Ruth de National league 12 keer aan in WAR. Als je hier van uitgaat, zou de legendarische Babe Ruth 12 MVP prijzen gewonnen kunnen hebben.

12. Ruth was de eerste best betaalde honkbalspeler

In zijn eerste contract met de Yankees zakte hij een duizelingwekkend salaris van $20.000 en tegen 1930 was dat opgelopen tot $80.000, het hoogste dat een honkbalspeler ooit had gekregen. In feite verdiende hij meer dan de toenmalige president, Herbert Hoover, wiens salaris 75.000 dollar bedroeg. Toen hij met pensioen ging, liet hij Gehrig achter als de best betaalde speler in de Major League met 30.000 dollar. Hoewel dit veel minder was dan wat Ruth verdiende, zette het de toon voor de beloning van honkbalspelers. Tijdens zijn carrière verdiende Babe Ruth ongeveer een miljoen dollar aan lonen en bonussen en zelfs extra geld uit geschriften, endorsements en andere ondernemingen.

13. Hij kreeg de bijnaam “Babe” toen hij zich aansloot bij de Orioles

George Herman Ruth, Jr. sloot zich aan bij minor league Baltimore Orioles toen hij pas 19 was en vers van school kwam in 1914. Om zijn contract van $250 geldig te maken, moest Jack Dunn, die eigenaar en manager van het team was, hem onder zijn wettelijke voogdij nemen omdat de meerderjarigheidsleeftijd in die tijd 25 jaar was. Toen hij voor het eerst kennis maakte met de Orioles spelers, werd hij “Jack’s nieuwste babe” genoemd. Deze bijnaam werd in het openbaar afgekort tot “Babe”. Interessant is dat zijn teamgenoten het in de loop van zijn carrière raar vonden om hem zo te noemen, en in plaats daarvan de voorkeur gaven aan “The Big Fellow,” “Jidge” en “Bam.”

14. Hij sprak Duits

Ruths familie was van beide kanten Duits. George Ruth, Sr., zijn vader, was Nederlands uit Pennsylvania, terwijl Kate Schamberger, zijn moeder, Duits was van vaders kant. Ruth pikte de taal op omdat die binnen de familie werd gesproken. In feite werd er in de jaren ’40 gesuggereerd dat zijn achternaam eigenlijk Gerhardt of Ehrhardt was, en niet Ruth – maar de Babe verwierp dit idee als onjuist.

15. Hij plaatste een stuk kool onder zijn hoed voor verkoeling

Om zijn hoofd koel te houden in het speelveld, droeg de Babe vroeger een stuk kool onder zijn hoed. Dit was nogal vernieuwend, maar niet zo revolutionair dat het door andere Major Leaguers werd overgenomen. Het is bijvoorbeeld moeilijk voorstelbaar dat Pete Rose een stuk groente onder zijn hoed zou plaatsen voor welk doel dan ook.

16. The Babe had korte carrières in radio en film

Zoals vele beroemdheden, beproefde de Babe zijn geluk in iets anders dan zijn gekozen loopbaan. In het bijzonder was hij gastheer van The Adventures of Babe Ruth, dat drie keer per week werd uitgezonden in de zomer en de lente van 1934, en van Here’s Babe Ruth in de zomer en de lente van 1937. Bovendien had hij tijdens de Tweede Wereldoorlog een show die bekend stond als Baseball Quiz, die elke zaterdag op NBC werd uitgezonden. Deze ondernemingen waren echter meestal van korte duur, ook zijn filmcarrière. Enkele van de films waarin hij speelde waren Headin’ Home in 1920 en Pride of the Yankees waarin hij zichzelf speelde. De rest van zijn pensioen bracht hij door met vakantie vieren in Florida en golfen.

17. Hij was een van de eerste grote atleten die een PR-man had

Spoedig nadat hij zich bij de Yankees had aangemeld, ontmoette Ruth een snel pratende, in L.A gevestigde ondernemer genaamd Christy Walsh, met wie hij onmiddellijk een zakenpartnerschap ontwikkelde. Deze relatie zou de basis vormen voor de moderne sport/atlete agent samenwerking. Zijn werk hield in dat hij Ruth in de publiciteit hield en het beeld ophing van een grote, beminnelijke jongen die ook graag een beetje plezier maakte. Bovendien was hij verantwoordelijk voor het naar de achtergrond dringen van Ruth’s onbetamelijke gedrag, zoals zijn gulzige gulzigheid, uit de hand gelopen drankgebruik en onverzadigbare ontrouw. Christy huurde ook ghostwriters in om allerlei artikelen over de Babe te schrijven en liet Ruth gekke stunts uithalen, zoals elk tussenseizoen door het land trekken en honkballen vangen die vanuit vliegtuigen werden gegooid.

18. Hij had moeite met het onthouden van namen

De Babe was verschrikkelijk met namen, wat, hoewel frustrerend voor hem, een voortdurende bron van humor werd voor zijn teamgenoten. Hij nam zijn toevlucht tot het noemen van iedereen onder een bepaalde leeftijd gewoon als “kid”, terwijl degenen die boven deze leeftijd waren “doc” werden genoemd. Vrouwen, aan de andere kant, waren ofwel “sweety”, “baby”, of “honey”, terwijl zijn vrouw “de missus” of “de vrouw” was.

19. Gehrig’s vrouw kan verantwoordelijk zijn geweest voor Lou Gehrig’s afstandelijke relatie met de Babe

Ruth en Gehrig stonden er altijd om bekend een koele relatie te hebben. De twee waren totaal verschillende mensen. Terwijl Ruth luidruchtig en onstuimig was, was Gehrig stil en gereserveerd. Het verschil in persoonlijkheid betekende dat het niet meer dan normaal was dat de twee niet bepaald de beste vrienden waren. Maar de situatie werd misschien nog verergerd door het feit dat Eleanor, Gehrig’s vrouw, een bijzondere band had met Ruth voordat ze met Lou trouwde. Ruth stond bekend als een notoire rokkenjager en had nauwelijks platonische relaties met vrouwen. Bovendien, in 1934 tijdens een overzeese reis naar Japan, betrapte Gehrig Eleanor blijkbaar half dronken in de cabine van de Babe op het schip. Ruth en Gehrig spraken elkaar na dit incident niet meer tot 1939 voor zijn dood.

20. Zijn grootste spijt was het niet managen van een team

Ruth wilde hartstochtelijk een team managen in de major league, met name de Yankees, maar kreeg nooit echt de kans. De meeste aanbiedingen die hij kreeg waren gewoon voor de publiciteit, waaronder zijn contract met de Boston Braves aan het eind van zijn carrière. Ruth vond ook dat de mensen naar hem toe moesten gaan en dat hij daarbij zelf niet ver hoefde te gaan. De situatie werd nog verergerd doordat de team-eigenaren zagen dat zijn buitensporige levensstijl een slechte invloed zou blijken te zijn op de jonge spelers.