10 tradities die samen de Dag van de Doden vormen

1 november staat in een groot deel van Latijns-Amerika, vooral in plaatsen als het Caraïbisch gebied, bekend als Allerheiligen om te compenseren voor eventuele festiviteiten die in het afgelopen jaar zijn overgeslagen. De geschiedenis van de Dag van de Doden is in heel Mexico bekend en verschilt van staat tot staat, omdat degenen die het vieren hun doden eren. De beste plaats om voor het eerst naartoe te gaan is misschien wel het Historisch Centrum van Oaxaca. Dit UNESCO werelderfgoed is speciaal vanwege de grote hoeveelheid suggestieve en rijke culturen die hier samenkomen. Er is zoveel te doen, van het bezoeken van levendige kleurrijke markten zoals de vrijdagmarkt in Ocotlan tot het volgen van comparsas, wilde en joviale nachtelijke processies, die langs waken op verschillende begraafplaatsen gaan, het is iets wat je nooit zult vergeten.

Misschien, wat de Dag van de Doden zo innemend maakt voor zo velen is dat er zoveel levendige beelden aan verbonden zijn om de ziel te verwarmen en te kalmeren.

1. Dia de los Angelitos

In Mexico verwijst de eerste Dag van de Doden, ook bekend als de Dag van Nuestros Angelitos, of kleine engelen, naar de dode kinderen wier overgegane geesten als eersten arriveren voordat de volwassenen een dag later bij ons op bezoek komen, omdat ze sneller ter been zijn.

2. Ofrenda

Altars met offergaven (ofrendas genoemd) zijn gebruikelijk op de begraafplaats direct boven waar de overledene lag. Het doel van de Dag van de Doden is immers familieleden die zijn heengegaan te eren en van deze gelegenheid gebruik te maken om hen om raad te vragen door een beroep te doen op hun goede aard met offergaven zoals eten, drinken, voorwerpen van persoonlijke betekenis en al het andere waarvan zij aan gene zijde zouden kunnen genieten. Het is een prachtig schouwspel met een overvloed aan kaarsen en huiselijke versieringen, maar deze offergaven worden ook vaak op andere openbare en particuliere plaatsen gebracht. Dit evenement wordt gekenmerkt door een feestelijke sfeer die op charmante wijze wordt gecultiveerd met musici, smakelijk seizoensvoedsel en een behoorlijke hoeveelheid alcohol om positieve geesten aan te moedigen. Als zodanig liggen de tradities van de Dag van de Doden velen na aan het hart.

Wat alle vieringen van de Dag van de Doden samenbindt, is het altaar dat elke familie in Mexico in hun huis voor hun doden oprichten. Op dit privé-altaar staan de foto’s van hun overleden dierbaren en alles wat zij mooi vonden en waarvan zij hielden toen zij nog leefden. Het kan gaan om voedsel, sigaren, boeken, muziek en kleren die ze droegen. De bedoeling is dat ze zich op hun gemak voelen en welkom zijn tijdens hun korte bezoek.

3. Festivals op de Dag van de Doden!

Voor een meer kleinstedelijke setting is de kunstenaarsstad San Miguel de Allende een oude favoriet vanwege het festival La Calaca. Het duurt vier dagen en wordt georganiseerd om oude tradities te promoten door middel van vieringen. Het is een prachtige plaats en de festiviteiten beginnen eind oktober in de Hoofdtuin waar de altaren zich beginnen te vertakken en daadwerkelijk wedijveren in een wedstrijd. Op de Dag van de Doden is er een optocht waarbij de meeste aanwezigen, of ze nu uit de stad komen of gewoon op bezoek zijn, zich verkleden om te genieten van de mengeling van katholieke en pre-hispanic cultuur. Om u een idee te geven, de mensen hier vieren de geesten van mensen die zo ver teruggaan als 3.000 jaar.

4. Papel Picado

Papel picado is de vlag die bij deze gelegenheid hoort en die, vooral ’s avonds, een kamer of een hele straat echt oplicht. Hoewel u misschien niet bekend bent met de naam, bent u ze vast wel eens tegengekomen in een Mexicaans restaurant of tijdens Mexicaanse festiviteiten die in de herfst hebben plaatsgevonden. Het is fijn kleurenpapier met een afbeelding, of een reeks afbeeldingen, die in verband worden gebracht met de Dag van de Doden. Enkele van de meest voorkomende zijn skeletten in joviale viering en voedsel dat wordt genoten.

5. La Catrina

Eén van de meest emblematische personages van deze feestdag is La Catrina, een chique dame met skelet die door Jose Guadalupe Posada werd ontworpen om elegantie en een gevoel van aristocratie aan de viering te geven. Catrina komt van het woord âcatrinâ, wat betekent een deftige heer die goed gekleed is en vergezeld wordt door zijn partner met een verfijnd gewaad als compliment. Skeletfiguurtjes zoals deze hebben een lange geschiedenis in Mexico als een zekere kritiek op de verschillende ongelijkheden tussen de klassen en blijven het idee vertegenwoordigen dat we allemaal sociaal gelijk zijn.

6. Suikerschedels

De typische traktatie van de Dag van de Doden is de suikerschedel die in de volksmond van chocolade wordt gemaakt. Dit zoete beeldje stelt vaak een persoon voor wiens naam erop geschreven staat. De oorspronkelijke traktatie op basis van water en suiker is van grote betekenis, omdat het de samensmelting vertegenwoordigt van de pre-Spaanse cultuur met de Spaanse gewoonte van het vormen.

7. Het eten op de Dag van de Doden!

Enkele van de vele heerlijke etenswaren die voor deze speciale tijd worden bereid, worden op een vergelijkbare manier versierd. Een van de meest symbolische en populaire is het zoete dodenbrood, dat iedereen ’s avonds graag eet met koffie of warme chocolademelk. Een van de meest sappige gerechten is mole, een donkere puddingachtige dressing die meestal kip baadt. Het bijzondere eraan in Mexico is dat het in verschillende delen van het land anders wordt bereid, wat op zijn beurt een geweldige manier is om kennis te maken met het gevarieerde aanbod van het land. Op sommige plaatsen is het zoeter, op andere meer kruidig. Hetzelfde kan gezegd worden over een van de meest gekoesterde gerechten, de goddelijke tamale! Deze traktatie op basis van maïs, verpakt in een maïsschil, kan zoet of zout zijn, waardoor het het ideale voedsel is om mee te nemen terwijl u uw dag doorbrengt.

Soepen zijn ook een echt groot succes, vooral omdat ze opwarmen voordat u de stad ingaat. De meest populaire is ongetwijfeld Pozole, een tomaat-achtige soep met ballen van maïs, ui, knoflook, een heerlijke kruiden, sla en radijs garnituur en meestal getrokken varkensvlees. De meeste mensen maken hem graag pittig en voegen citroen toe. Het is een vullende soep en niet voor niets het favoriete eten van veel Mexicanen. Een andere smakelijke soep is Azteken Soep en is veel lichter, vooral omdat het wordt gemaakt met kip. De meeste ingredià “nten zijn hetzelfde, maar in plaats van maïsbolletjes worden er tortillastukjes in gedaan.

8. Alebrijes

In veel grote steden vindt in de belangrijkste straten een festival plaats, meestal onderbroken door een optocht met veel prachtig versierde praalwagens die vaak lijken op zwevende wolken van bloemen met specifieke thema’s. In Mexico-Stad moet u naar het centrum van de stad, el Zócalo, via de brede Reforma Avenue, waar zich massa’s feestvierders in Dag van de doden-make-up bij u zullen voegen.

Als u op weg gaat, wordt u begroet door grote mystieke kleurrijk uitziende wezens ter grootte van dinosaurussen die Alebrijes worden genoemd. Ze zijn vaak een conglomeraat van kenmerken van een heleboel verschillende dieren, zoals een grote hagedis met een gewei en insectenvleugels. In Mexico worden ze beschouwd als de wezens van onze dromen en zelfs van het dodenrijk.

De meest traditionele viering vindt misschien wel plaats in Mixquic, een stad in het zuidoosten van Mexico-Stad. Het hoogtepunt van de viering vindt plaats in de nacht van 1 november op het kerkhof van San Andres Mixquic, waar alle plaatselijke families samenkomen te midden van brandende kaarsen, versieringen en voedsel dat op de graven wordt gelegd om te wachten op de komst van hun doden.

9. Oliedoeken

De klassieke beeldspraak die veel Mexicanen met de Dag van de Doden associëren, is terug te vinden in de warme, bijna pastelachtige kleuren van de traditionele oliedoeken. Het betoverende eraan is dat zij, dankzij hun donkere achtergrond die contrasteert met de levendige kleuren die gewoonlijk natuurlijke elementen aanduiden, ’s nachts heel intiem de sfeer bepalen. Het draagt veel betekenis met zich mee, vooral omdat het in feite een verwijzing is naar de beroemde Frida Kahlo die deze oliedoeken zou aantrekken als een eerbetoon aan de Tehuana-vrouwen. Deze vrouwen uit Tehuantepec worden bewonderd om hun kracht, zowel in tijden van tegenspoed als in tijden van feestelijkheid.

10. Dag van de Doden-bloem (goudsbloem)

De Dag van de Doden zou lang niet zo suggestief zijn zonder de wijdverbreide versiering die bloeiende bloemen als Cempasuchitl bieden aan altaren en aan particuliere en openbare ruimten zoals winkels, overheidsgebouwen en parken. Zij verspreiden een kenmerkend zoet aroma dat iedereen omarmt. De bloemblaadjes van deze bloem worden neergelegd als looppaden voor de doden om hun weg op aarde te vinden zodat zij herenigd kunnen worden met hun dierbaren.

Tradities voor de ontslapen zielen

Al met al, is de Dag van de Doden een manier om een gezonde en intieme relatie met het onbekende te onderhouden en is het niet alleen een gelegenheid voor festiviteiten, maar ook voor een diepgaande herdenking van de overledenen en een uitnodiging om na te denken over leven en dood.